Νίκος Βέρτης-ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ Τ'ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ
ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΞΥΠΝΑ Η ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΟΠΟΥ Κ ΑΝ ΠΑΩ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΜΟΥ

ΘΑ 'ΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ
ΘΑ 'ΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΟΠΟΥ Κ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΘΑ 'ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΣΕ ΚΡΑΤΩ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ ΜΟΥ
ΘΑ 'ΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ
ΚΛΕΙΝΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ Κ ΟΛΟ ΒΛΕΠΩ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ
ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΦΥΓΕΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙΣ ΟΛΗ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ
ΕΙΣΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ........

Νίκος Βέρτης-ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ

ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΘΑ ΧΑΣΩ Ο.ΤΙ ΕΧΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΘΑ ΛΙΩΣΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ

ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ Κ ΠΛΗΓΕΣ ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΙΣ
ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ Κ ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ ΧΑΝΟΜΑΙ

ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΩ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΟΥ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ 'ΧΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΩ
ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΑΝ ΔΡΑΠΕΤΗΣ ΘΑ ΓΥΡΝΑΩ.........

Νίκος Βέρτης-ΣΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ

ΧΙΛΙΕΣ ΕΧΩ ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΝΙΓΟΥΝΕ
ΤΟΣΑ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΞΑΠΛΩΜΕΝΟΣ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΑΣ ΣΕ ΝΟΣΤΑΛΓΩ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΣΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ ΣΤΟ ΟΜΟΛΟΓΩ
Σ' ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΝΥΧΤΑ ΜΕΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ Σ' ΑΓΑΠΩ

ΚΛΕΙΔΩΣΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ Κ ΔΕΝ ΕΡΙΞΑ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΣΠΙΤΙ
ΒΓΗΚΑ ΕΞΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ Κ ΕΤΣΙ ΕΤΡΕΞΑ
ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΩ

Μιχάλης Χατζηγιάννης- ΕΚΔΡΟΜΗ

ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΑΞΕΙ ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ Η ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΒΡΟΧΗ
Μ' ΕΧΕΙ ΚΟΥΡΑΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
ΕΝΑ ΤΟΠΙΟ ΟΛΟ ΟΧΙ ΚΑΙ ΜΗ
Κ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΡΤΑ ΚΛΕΙΣΤΗ
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΠΛΗΓΗ ΑΝΟΙΧΤΗ
ΜΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ Η ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΜΑΖΙ

ΘΑ 'ΘΕΛΑ ΞΑΝΑ ΝΑ ΜΕ ΘΕΣ
ΘΑ 'ΘΕΛΑ ΑΕΡΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ
ΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΣ ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΜΟΥ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙΣ
ΝΑ 'ΜΑΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ
ΝΑ 'ΣΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΒΑΜΑΙ
Κ ΥΣΤΕΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΜΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ...........

Μιχάλης Χατζηγιάννης- ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

ΗΜΟΥΝΑ ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΣΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ Κ ΟΜΩΣ ΤΑ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ
ΕΚΑΝΑ ΜΕ ΣΕΝΑ ΤΟΣΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΤΕΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΣΟΥ ΡΙΞΑ ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΜΑ ΔΕΝ ΠΙΑΣΤΗΚΕΣ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ ΑΠ'ΤΟ ΘΕΜΑ
Κ ΙΣΩΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΦΥΛΑΧΤΗΚΕΣ ΑΠ'ΤΟ Σ'ΑΓΑΠΩ Κ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΔΩ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙΣ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ
ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΝ ΜΕΙΝΕΙΣ ΘΑ ΔΕΘΩ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙΣ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙΣ
ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ

ΣΟΥ 'ΔΩΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ Κ ΟΜΩΣ ΣΤΑΘΗΚΕΣ Σ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΚΡΥΜΕΝΑ
ΙΣΩΣ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕΣ Κ ΑΠ' ΤΟ Σ' ΑΓΑΠΩ ΜΑ Κ ΑΠΟ ΜΕΝΑ

Μιχάλης Χατζηγιάννης- ΚΑΠΝΟΣ

ΠΟΙΟ ΖΕΣΤΟ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΕΝΙΩΣΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΙΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΕΖΗΣΑ
ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΕΡΗ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΑΠΛΗ ΠΟΥ ΕΠΕΖΗΣΑ
ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΜΕ ΤΟΣΟ ΕΓΩΙΣΜΟ Κ ΜΕ ΘΥΜΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ
ΑΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΨΑ ΕΓΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΓΩ ΕΥΘΥΝΟΜΑΙ


ΤΙ ΝΑ ΠΩ Κ ΕΓΩ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΑ ΕΓΙΝΑΝ ΑΛΛΙΩΣ
ΜΟΥ ΑΝΑΒΕΣ ΦΩΤΙΕΣ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΟΥ 'ΤΑΖΕΣ ΜΑ ΕΜΕΙΝΕ
Ο ΚΑΠΝΟΣ

ΔΕΣ ΓΥΡΙΖΩ ΕΔΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ Κ ΣΟΥ ΖΗΤΩ ΑΚΟΜΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΜΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...............

Μιχάλης Χατζηγιάννης- ΧΕΙΜΩΝΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ Κ ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΘΑ ΝΤΥΘΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΩ Ο ΝΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΕΤΑΙ
Κ ΑΝ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΩ ΜΕ ΣΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΝΩ
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΕ ΚΡΑΤΩ ΛΕΣ Κ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΟ

Κ ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΚΕΡΔΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΙΚΑΣ
ΣΚΛΗΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΦΕΥΓΕΙΣ
ΜΑ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΑ ΓΥΡΝΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑ ΗΔΗ ΑΡΡΩΣΤΗΣΑ
ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΑ ΠΩΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΔΕΝ ΡΩΤΗΣΑ
ΚΙ ΑΝ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΩ Κ ΑΛΛΑΞΩ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΑΝ ΚΛΕΦΤΗΣ
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΣΕ ΚΡΑΤΩ ΛΕΣ Κ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΙ ΣΩΣΤΟ..............

Αποκλείοντας τα συναισθήματα από τον εαυτό σου απαλλάσεσαι με κάποιο τίμημα από το να κάνεις κάτι γι' αυτά, το να βάζεις τους άλλους σε παρένθεση ή να απομακρύνεσαι εσύ απο αυτούς φαίνεται πολύ συχνά να είναι πιο αβλαβής επιλογή απ'το να ριψοκινδυνεύεις από τη συμπεριφορά τους, μιας και τους έχεις αφήσει να σε πλησιάσουν. Πρέπει, όμως, να θυμάσαι πως αν κρατάς αμυντική στάση συνεχώς, παραμερίζεις τη ζωή και η ζωή που παραμερίζεις είναι η δική σου.

Βαρέθηκα να έρχομαι τελευταία στη ζωή σου. Βαρέθηκα να κάνω υπομονή κ να είμαι δίπλα σου όταν με χρειάζεσαι κ όταν σε χρειάζομαι εγώ να είσαι μονίμως απών. Βαρέθηκα να είσαι δίπλα μου κ να νιώθω μόνη. Αλλά δεν έχω δύναμη κ να φύγω. Μόνο να προσπαθούσες έστω και λίγο να με κρατήσεις....Βαρέθηκα να είμαι μόνη μου σε όλο αυτό. Τελικά συνειδητοποιώ ότι είμαι ερωτευμένη με τον άνθρωπο που γνώρισα στην αρχή κ όχι με σένα έτσι όπως έχεις γίνεις τώρα. Σε είχα ερωτευτεί επειδή δεν έμοιαζες σε τίποτα με όλα όσα είχα γνωρίσει κ ήθελα να αφήσω πίσω μου. Κ τώρα έγινες ίδιος με όλα αυτά!!!! Κ δεν έχω ανάγκη από την απουσία.....Με πονας...Κ δεν αντέχω άλλο....

ΑΝ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΕΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ

Ξέρεις ότι σ'αγαπάω. Ξέρεις ότι είσαι σημαντικός για μένα. Ξέρεις ότι μαζί σου μπορώ κ θέλω να ζήσω πράγματα που δεν έζησα ποτέ. Ξέρεις ότι για σένα αφήνω όλα τα λάθη μου πίσω. Ξέρεις ότι μαζί σου είμαι ένας άνθρωπος που μόλις αρχίζει να ζει. Ξέρεις ότι για σένα θα έκανα τα πάντα. Ξέρεις ότι για μένα σημασία κ αξία έχεις ΜΟΝΟ εσύ. Αφού τα ξέρεις γιατί με αφήνεις έτσι??Να αναρωτιέμαι συνεχώς? Να φοβάμαι να σου μιλήσω? Να περνάω από έλεγχο οτιδήποτε θέλω να σου πω επειδή φοβάμαι πως θα πιεστείς κ θα φύγεις πάλι? Ξέρεις πόσο φοβάμαι κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο?Ξέρεις πόσο φοβάμαι όταν με αφήνεις σπίτι? Ξέρεις πως προσπαθώ με νύχια κ δόντια να σε κρατήσω?Ξέρεις πόσο πιο απλά κ πιο όμορφα θα ήταν τα πράγματα αν με έπαιρνες μια αγκαλιά ή αν απλά μου κρατούσες το χέρι κ μου έλεγες "ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ"?Άσε με να χαθώ στα μάτια σου, άσε με να σου δείξω πως όταν είμαι μαζί σου δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Όλα είναι μικρά κ ασήμαντα. Ξέρεις πόσο με πληγώνει το γεγονός ότι δεν μπορώ να σε κάνω τόσο ευτυχισμένο όσο ευτυχισμένη με κάνεις εσύ? Ξέρεις ότι είμαι δίπλα σου σε όλα. Για να σε ακούω, για να σε στηρίζω, για να στα δώσω όλα. Γιατί δεν αφήνεσαι????Άσε με να σου δείξω πόσο πονάει η αγάπη. ΑΦΗΣΟΥ επιτέλους για να αφεθώ κι εγώ......ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΖΩΗ ΜΟΥ..............................

Τον αγαπάω το αγαπάω τον αγαπάω. Κ η αγάπη αυτή συγκλονίζει την ύπαρξή μου. Νιώθω τόση ευτυχία που δεν την αντέχω! Είμαι τόσο ευτυχισμένη που κλαίω! Δεν θέλω να το σκέφτομαι και πολύ. Δεν θέλω να ψάχνω το πως και το γιατί. Τον περίμενα. Κάθε πρωί, κάθε βράδυ, κάθε στιγμή τον περίμενα. Μ' αυτή την ελπίδα ξυπνούσα κ κοιμόμουν. Κ τώρα είναι εδώ! Επιτέλους είναι ΕΔΩ!!!!
Ξέρω ότι δεν μ' αγαπάει, ξέρω ότι αν μπορούσε να πάει αλλού, θα έφευγε, ξέρω ότι ποτέ δεν θα πιστέψει πόση αλήθεια κρύβουν όλα όσα του λέω, ξέρω ότι πάντα θα πιστεύει ότι απλά ενθουσιάστηκα μαζί του και κάποια μέρα θα μου περάσει. Δεν πειράζει, όμως. Είναι δίπλα μου και αυτό μου δίνει ευτυχία. Για μένα ΑΥΤΟΣ είναι η ευτυχία μου. Τίποτα άλλο δεν θέλω. Κι όταν έρθει η ώρα να φύγει, μου φτάνει να ξέρω ότι θα πάει κάπου καλύτερα. Ότι θα πάει σε κάποια που βλέπει στα μάτια του αυτά που βλέπω εγώ.

ΠΕΛΑΓΟ ΝΑ ΖΗΣΩ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΩ
ΣΕ ΨΥΧΗ ΨΑΡΙΟΥ ΚΟΡΜΙ ΓΑΤΙΣΙΟ
ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΒΓΑΙΝΩ ΝΑ ΠΝΙΓΩ
ΠΟΤΕ ΑΣΤΡΑ ΠΟΤΕ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ
ΚΑΤΙ ΚΥΝΗΓΩ ΣΑΝ ΤΟΝ ΝΑΥΑΓΟ
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΟΥ
ΤΣΙΓΑΡΑ ΝΑ ΤΑ ΣΒΗΣΩ

ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ ΑΙΩΝΕΣ ΠΑΓΩΜΕΝΟΙ
ΠΟΥ ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
Κ ΗΡΘΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΞΕΝΟΙ Κ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ
ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ ΕΠΙΓΕΙΟ

ΧΑΘΗΚΑ Κ ΕΓΩ ΚΑΠΟΙΑ ΒΡΑΔΥΑ
ΠΕΛΑΓΟΣ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ
ΠΕΦΤΑΝ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΜΕΣ ΣΤΗ ΛΑΣΠΟΥΡΙΑ
ΜΑΥΡΟΣ ΜΑΓΚΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ Κ ΜΑΥΡΟ ΦΙΔΙ
ΜΟΥ 'ΓΝΕΦΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΑΡΕ ΜΥΡΩΔΙΑ
ΤΟ ΛΑΔΙ ΕΔΩ ΠΩΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
Κ ΖΗΣΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Δ.ΠΑΠΠΙΟΥ-Σ.ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ-ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ




Θυμάσαι????Απο ευτυχία εκλαιγα...........

Τί άλλο να κάνω? Συνέχεια το ίδιο έργο. Το πρωί σ' έχω κ το βράδυ σε χάνω. Δεν θέλω τίποτα παραπάνω. Αυτό το λίγο μου αρκεί. Αλλά και πάλι αυτό το λίγο είναι πολύ για σένα. Και πάλι αυτό το λίγο δεν με αφήνεις να το ζήσω. Δεν θέλω να φύγεις. Είτε είσαι μαζί μου είτε όχι, εγώ σ' αγαπάω. Κ δεν μπορώ να σταματήσω να το νιώθω. Δεν θέλω να φύγεις κ εγώ να προσπαθώ να ξεχάσω, να σε σβήσω. Θέλω απλά να μη θυμάμαι. Και να έρθεις να μου πεις ότι είσαι δίπλα μου να πάψω πια να φοβάμαι. Δεν μπορώ πάλι να ζω περιμένοντας. Δεν το αντέχω πάλι. Προσπάθησα πολύ να σε βγάλω από μέσα μου για χάρη κ των δυο μας. Μάταιος κόπος. Σε βλέπω κ γυρνάω πίσω. Γκρεμίζω ό,τι έχτισα Αφού δεν μπορώ αλλιώς. Κ είναι όλη η ευθύνη δική μου. Είναι επιλογή μου να σ' αγαπάω. Είναι επιλογή μου να είσαι ο τελευταίος άντρας της ζωής μου. Και αυτή την επιλογή θα την στηρίξω μέχρι τέλους. ΣΩΣΤΟ ή ΛΑΘΟΣ? Τίποτα από όλα όσα νιώθουμε δεν είναι λάθος. Είμαι διατεθειμένη να τα κάνω όλα, να φτάσω πολύ μακριά, για σένα. Μπορώ να βρω χίλιους τρόπους να υπάρχεις στη ζωή μου. Γιατί πολύ απλά δεν αντέχεται τίποτα μακριά από σένα............

ΑΠΟΨΕ ΕΙΜΑΣΤΕ Κ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ ΣΙΩΠΗΛΟΙ
ΑΚΟΜΑ Κ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΤΟ ΞΕΡΩ ΘΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΕΝΑ ΦΙΛΙ
ΚΑΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ 'ΜΑΣΤΕ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΙ ΟΥΤΕ ΕΧΘΡΟΙ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΗ ΘΥΜΑΜΑΙ
Κ ΟΥΤΕ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΣ Κ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ
ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ 'ΝΑΙ
Κ ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ

ΔΩΣ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΣ ΦΙΛΙ
Κ ΑΣ ΚΑΠΝΙΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ Κ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ
Κ ΦΥΓΕ ΜΗ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΠΟΝΑΩ


Νίκος Παπάζογλου-Απόψε σιωπηλοί

ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙ
ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ
ΣΕ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
ΕΙΣΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΕΥΤΥΧΙΑ
ΕΙΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΤΟ ΠΡΩΙ Κ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΟΥ
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Κ Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ
Η ΖΩΗ Κ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΟΥ
Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ, Η ΠΝΟΗ ΜΟΥ
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ
Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ
Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΜΟΥ
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ, ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΜΟΥ
Ο ΛΟΓΟΣ ΜΟΥ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ,ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΟΥ, Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΜΟΥ
Η ΑΡΧΗ Κ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΟΥ
Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΜΟΥ
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΟΛΥ Κ ΤΟ ΛΙΓΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ Κ Η ΜΙΚΡΟΤΗΤΑ ΜΟΥ
Η ΗΡΕΜΙΑ Κ Η ΤΡΕΛΑ ΜΟΥ
Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ
Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΜΟΥ
Ο ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ
Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ Κ Η ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΑΡΟΝ Κ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΟΥ
ΤΟ ΖΑΝΙΘ Κ ΤΟ ΝΑΔΙΡ ΜΟΥ
ΤΟ ΚΑΛΟ Κ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΦΩΣ Κ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΟΥ
Η ΜΑΓΕΙΑ ΜΟΥ
Η ΦΩΝΗ Κ Η ΣΙΩΠΗ ΜΟΥ
Η ΕΥΛΟΓΙΑ Κ Η ΚΑΤΑΡΑ ΜΟΥ
Η ΜΕΘΗ ΜΟΥ
Η ΑΒΥΣΣΟΣ
Η ΞΕΝΟΙΑΣΙΑ ΜΟΥ
Η ΜΝΗΜΗ Κ Η ΛΗΘΗ ΜΟΥ
ΤΟ ΣΩΣΤΟ Κ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ Κ Η ΓΙΟΡΤΗ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΟΥ
Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΟΥ
Η ΠΑΡΕΑ Κ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ Κ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΥ
Η ΑΛΗΘΕΙΑ Κ ΤΟ ΨΕΜΑ ΜΟΥ
Η ΠΙΣΤΗ Κ Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ
Η ΣΚΛΑΒΙΑ Κ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ Κ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ
Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΟΥ
Η ΥΠΟΜΟΝΗ Κ Η ΑΝΥΠΟΜΟΝΗΣΙΑ ΜΟΥ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥΝ Κ ΤΟ ΞΕΝΟ ΜΟΥ
Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ Κ Η ΑΙΡΕΣΗ ΜΟΥ
ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ Κ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΟΥ
ΤΟ ΑΠΙΑΣΤΟ, ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ, ΤΟ ΕΝΑ, ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΜΟΥ.
ΕΙΣΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ

Τόσα να μοιραστείς. Απλά να μοιραστείς. Τίποτα κουραστικό. Να δώσεις. Όχι να πάρεις. Ζεις με ένα όνειρο. Περιμένεις, ελπίζεις για το όνειρο αυτό. Κάνεις τα πάντα!Χάνεις τον εαυτό σου για το όνειρο αυτό αλλά γίνεται το θαύμα! Και ναι το ζεις!!!!Το ζεις τόσο δυνατά, τόσο βαθιά σαν να μην υπάρχει αύριο! Κάνεις τα πάντα προκειμένου να το κρατήσεις ζωντανό. Κ όμως το βλέπεις ξαφνικά να γκρεμίζεται!Και μαζί με αυτό γκρεμίζεσαι κ εσύ. Με γκρέμισες κ εσύ! ΚΑΙ ΕΣΥ! Που έλεγες θα είσαι δίπλα μου. Και πάλι φεύγεις!!!ΓΙΑΤΙ? Τόσο καιρό σε περίμενα. Τόσο καιρό κρατούσα τον εαυτό μου για σένα. Το μόνο που με κρατούσε ήταν η ελπίδα ότι θα ξανάρθεις. Γύρισα τον κόσμο ανάποδα για να έρθεις! Και ήρθες. Χωρίς συγγνώμες, χωρίς, εξηγήσεις, χωρίς πώς κ γιατί, χωρίς φωνές. ¨Ηταν όλα αυτά απλά περιττά. Ήσουν εκεί. Αυτό, μόνο αυτό είναι πάντα αρκετό για μένα. Κ ήξερα ότι όλα αυτά θα με πήγαιναν πίσω.΄Κ όμως δεν με ένοιαζε. Είχα πίσω τον άνθρωπό μου. Τί άλλο να θέλω?Φοβόμουν, όμως. Φοβόμουν μην ξημερώσει η μέρα που θα φύγεις. ¨Ολα όσα έζησα μαζί σου αυτό τον καιρό με έκαναν ευτυχισμένη. Αλλά μια ευτυχία που έμοιαζε με κατάρα. Γιατί ήξερα ότι δεν με αγαπάς. ¨Ηξερα ότι αν είχες αλλού να πας θα έφευγες. Κ όμως μπορούσα να είμαι ευτυχισμένη κ έτσι. Το έβλεπες. Το ήξερες. Μου είπες ότι δεν σε κουράζω. Μου είπες ότι δεν θα με άφηνες! Γιατί το κάνεις τώρα? Δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Δεν μπορώ να σταματήσω να σ' αγαπάω και δεν μπορώ να σταματήσω να στο φωνάζω. Δεν τελειώνει ποτέ η ανάγκη μου να είσαι ο πρώτος άνθρωπος που θέλω να βλέπω κάθε πρωί όταν ξυπνάω κ ο τελευταιος πριν κοιμηθώ. Ο κόσμος μου σταματάει κ αρχίζει σε εσένα. Μαζί με εσένα...

Γράφω, γράφω, γράφω...Βαρέθηκα εγώ να γράφω και εγώ να τα διαβάζω!!!!